Het nog puntenloze Deurne leek een hapklare brok in ons tot dusver foutloze parcours. Na ons alweer furieuze begin, met al meteen doelrijpe kansen voor achtereenvolgens Cauwelier en Torreele, waren het evenwel de bezoekers die in het openingskwartier de wet dicteerden, met een handvol mogelijkheden en 1 schot op de paal tot gevolg. Al lag die zwakke start ook grotendeels aan onszelf, met opvallend veel balverlies op het middenveld. Geleidelijk herstelden we echter het evenwicht. Met name Dubois kon zich op de linkerflank steeds vaker doorzetten en enkele puike voorzetten afleveren, die door onze aanvallers voorlopig onbenut werden gelaten. Na voorbereidend werk van Cauwelier vond kapitein Cauwenberghs de doelman op zijn weg, terwijl ook Nelissen een geslaagde dribbel voorbij de keeper niet kon afronden en Cauwelier een kopbal van de lijn gekeerd zag. Iets voorbij het halfuur kregen we dan toch loon naar werken, toen de vrijstaande Cauwenberghs een verre bal van Casteels ongehinderd mocht binnenkoppen. Een schot van diezelfde Cauwenberghs dat maar net oversuisde, was het laatste wapenfeit van een gezapige eerste helft, waarin we na een lastig begin een rustig overwicht tentoonspreidden, met een verdiende 1-0 voorsprong als resultaat.
Aangezien de gasten al voor de pauze 1 van hun 2 invallers hadden moeten inbrengen, viel te verwachten dat ze hun beste pijlen al verschoten hadden. De tweede helft was dan ook amper 5 minuten ver toen Pierre een knappe individuele actie opzette en Nelissen bediende, die de bal keurig voorbij de bezoekende goalie trapte. Voorts noteerden we nog kopballen van Desiron op de lat en Cauwelier net over doel, alsook een kans voor Cauwenberghs die een foutje van de Deurne-keeper niet kon afstraffen. De 2-1 viel dan ook uit het niets, toen Michiels na een ongevaarlijk ogende aanval de bal pardoes in het dak van zijn doel zag belanden. Onze jongens lieten zich evenwel niet van hun stuk brengen en drongen de bezoekers weer terug op de eigen helft. Ze verzuimden evenwel om de kloof uit te diepen, al werden we met schoten van Torreele op de paal en Pierre tegen de lat nu ook niet door het geluk gediend. De spanning bleef dan ook in de lucht hangen, al konden we van de gasten, buiten een schot nipt naast de kooi van Michiels, nog weinig groot doelgevaar noteren. Net als vorige week drukten de invallers in het slotkwartier hun stempel: Valkenaers trapte over doel en Loix strandde op de keeper. Een kopbal van een bezoekende aanvaller miste de goede richting en Desiron moest in de slotfase nog eens een bal wegkeren, maar de zege kwam niet meer in gevaar. Na het laatste fluitsignaal van de alweer voortreffelijke ref konden spelers, staf en supporters alvast een vreugdedansje inzetten om de 12 op 12!
Na deze perfecte start is het nu zaak om ook volgende zondag tegen Keiberg B, een nieuwkomer in de reeks, de 3 punten thuis te houden. Ook al was dit de minste van onze 4 wedstrijden tot nu toe, feit is dat we ze met karakter en inzet tot een goed einde konden brengen. Het laat alvast het beste verhopen voor het vervolg van de nog prille competitie!
Reactie plaatsen
Reacties